PijanaPoMalinach

"Dziewczynka, która widziała zbyt wiele" to bardzo poruszająca powieść o przywiązaniu do siebie dwojga rodzeństwa, Ani i Aarona. Dzieci większość czasu spędzają z ciocią, która opiekuje się nimi ze względu na powracające depresje ich matki, oraz na jej próby samobójcze, stara się im zastąpić normalny dom. Nie jest to dla niej rzeczą łatwą, bo Gabrysia jest kobietą, dla której liczy się sukces zawodowy. Dzieci stają się również przeszkodą w jej związku z pewnym malarzem o dość mocno sadystycznym podejściu do ludzi. Chłopak ciotki wyjątkowo upodobał sobie Aarona i zarówno pod nieobecność Gabrysi, jak i w jej obecności udowadniał rodzeństwu swoją wyższość. Pewnego dnia gdy w domu było rodzeństwo i ów Andrzej, Aaron został przez niego brutalnie pobity i wraz z Anią zamknięty w pokoju. Ten dzień na zawsze miał tkwić w ich pamięci, a to co się w nim wydarzyło zmieniło ich na zawsze...
W książce opisany jest szczegółowy i przejmujący obraz przeżyć rodzeństwa. Jest to historia dzieci, którym nikt nie pomógł choć doskonale było widać, że tego potrzebowali.
Pisarka potrafi świetnie przekazać uczucia, które towarzyszą postaciom, co sprawia że czytelnik coraz bardziej zagłębia się w fabułę i wraz z nimi przeżywa kolejne zdarzenia.
Język jest bardzo przystępny, co sprawia, że czyta się ją szybko, a to jest niewątpliwie potrzebne, ponieważ lektura wciąga, iż chce się jak najprędzej odkryć wszystkie sekrety bohaterów.
Powieść jest poruszająca, zmuszająca do refleksji, pozwala docenić własne szczęście i tragedię innych. To powieść o heroicznej próbie walki z traumatyczną przeszłością i przykład na to, że z każdej sytuacji można wyjść, po to by na nowo spróbować poukładać własne życie. Historia, która po raz kolejny kieruje nasze spojrzenie na domową przemoc, fizyczne i psychiczne znęcanie się, molestowanie seksualne i szereg innych dramatów, które rozgrywają się pod naszym nosem. Wystarczy chcieć wiedzieć i chcieć pomóc.
Gorąco polecam wszystkim, którzy są wrażliwi na ludzką krzywdę.