"Fraszki" Jana Kochanowskiego uznawane są za dziełka mistrzowskie w swoim gatunku i warto o tym pamiętać, czy jednak mogą one dać przyjemność czytania przeciętnemu Palakowi? Wydaje mi się, że nie. W czym tkwi problem? Chyba wiele przyczyn składa się na tę trudność. Jedną z nich jest to, że "te uszczypliwości" były bardzo zakorzenione w ówczesnym życiu towarzyskim i w wielu wypadkach miały swojego konkretnego bohatera i adresata w jednej osobie. Mimo że wiele się mówi o ich ponadczasowości, ich związek z bieżącymi wydarzeniami miał chyba moc wzmacniania ich komizmu. Inną przeszkodą w odczuwaniu przyjemności przy ich czytaniu jest moc archaizmów językowych, utrudniających zrozumienie niuansów wypowiedzi, a przecież na nich bazuje ten gatunek. Biorąc to wszystko pod uwagę, "Fraszki" pozostają lekturą dla wtajemniczonych i wytrwałych. Tym życzę miłej zabawy.
